این هفته علاقه زیادی به نقش بررسی رسانه‌های اجتماعی بر متقاضیان آموزش وجود دارد. به نظر می رسد حداقل یک نفر از این تمرین اشتباه کرده است، و ما نمی توانیم متقاضیان با کیفیت بالا را از دست بدهیم. بنابراین چگونه می توانیم مطمئن شویم که آن را درست انجام می دهیم؟
قابل درک است که در این مورد کمی ناراحتی وجود دارد. مرز بین دقت نظر و تبدیل شدن به پلیس فکر را کجا بکشیم؟ چه هدفی را دنبال می کند؟ این در مورد فرهنگ است یا کنترل؟
مهمتر از همه، چه چارچوب‌ها و رویکردهایی باید وجود داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که این امر سمی نمی‌شود، بلکه به عنوان یک ابزار معتبر در جعبه ابزار استخدام ما عمل می‌کند؟
همه اینها مستلزم بررسی دقیق دستورالعمل های قانونی و اخلاقی رایج است.
چارچوب قانونی
تغییرات در دستورالعمل قانونی ایمن نگه داشتن کودکان در آموزش که شامل جستجوهای آنلاین برای کارکنان آینده نگر است، برای اولین بار در 1 سپتامبر 2022 اعمال شد.
به طور تصادفی، دقیقاً یک هفته قبل از اینکه ویل کوینس نقش وزیر استانداردهای مدرسه را ترک کند. کاملاً محتمل است که جانشین کوتاه مدت او در این نقش در میان انبوهی از جابجایی ها آن را از دست داده باشد.
آنچه در این راهنما می‌گوید این است که بررسی‌های رسانه‌های اجتماعی برای متقاضیان تحصیل مجاز است، اما باید با قوانین حفاظت از داده‌ها، به ویژه GDPR مطابقت داشته باشد.
کسب رضایت
البته حفاظت از نامزدها به همان اندازه مهم است که از جوانان و سازمان‌های ما محافظت کنیم. بنابراین این نمی تواند یک وضعیت “من در فیس بوک جاسوسی کرده ام” باشد. این عمل باید با اصول نولان و چارچوب قانونی که زیربنای آنهاست مطابقت داشته باشد.
اساساً، هر کارفرمایی که از این روش استفاده می کند باید:
به نامزدها اطلاع دهید که غربالگری شبکه های اجتماعی بخشی از فرآیند استخدام خواهد بود
دریافت رضایت کتبی صریح از متقاضی
به وضوح توضیح دهید که به چه اطلاعاتی دسترسی خواهید داشت و چگونه از آنها استفاده می شود
رضایت، باز بودن و شفافیت را تضمین می‌کند و احتمال تخلف را کاهش می‌دهد.
انجام چک
مسئولیت به دست آوردن این حق بر عهده کارفرما است و نگرانی اصلی باید اطمینان از عدم تبعیض علیه نامزدها باشد. (اگرچه هیچ چیز نمی تواند یک نامزد مصمم را از این احساس باز دارد.)
برای این منظور، اعتبار چک در حفاظت از متن است، نه در شایعات حرفه ای. ما باید بر اساس آن عمل کنیم.
تعدادی از ارائه دهندگان خدمات حرفه ای در حال حاضر وجود دارند که در این کار تخصص دارند (با هزینه). آنها اطمینان حاصل می کنند که بررسی ها فقط اطلاعات در دسترس عموم مربوط به موقعیت را دریافت می کند و همه نامزدها تحت یک فرآیند ثابت، خودکار و بی طرفانه قرار می گیرند.
چه چیزی را باید جستجو کرد
به طور معمول، هدف از این بررسی ها (همانطور که در KCSIE تعریف شده است) اطمینان از آگاهی کارفرما از خطرات احتمالی دانش آموزان، کارکنان یا شهرت مدرسه است. اینها ممکن است شامل محتوای نامناسب مانند نظرات افراطی، سخنان مشوق تنفر یا رفتار غیرحرفه‌ای باشد، اما محدود به آن نمی‌شود.
به طور گسترده تر، می توان از آنها برای ارزیابی اینکه آیا یک نامزد با دستورالعمل های رفتاری کارفرما همسو است یا خیر، استفاده کرد.
خدمات حرفه ای ارائه شده دارای مجموعه نسبتا استانداردی از دسته بندی های خاص است که آنها در نظر می گیرند: گروه های افراطی، سخنان مشوق نفرت، برهنگی، فحش و ناسزا، زبان سمی، تصاویر خشونت آمیز، مواد مخدر و سلاح.
گزارش دهی و تصمیم گیری
برای جلوگیری از خطا و سوگیری، حق پاسخ می‌تواند به کاندیداها اجازه دهد تا هر محتوای مرتبطی را که ظاهر می‌شود توضیح دهند.
برای جلوگیری از هرگونه ادعایی علیه فرآیند، کارفرمایان باید تنها بر اساس اطلاعات مربوط به شغل تصمیم گیری کنند و یک مسیر حسابرسی از تصمیم گیری و یک چارچوب واضح برای مستندسازی منابع و استدلال برای آن استفاده شده باشد.
درست انجام دادن
این عمل نمی تواند غیر رسمی باشد. کارفرمایان باید خط مشی روشنی تدوین کنند که همه موارد فوق را منعکس کند.
همچنین نباید لزوماً قضاوتی در لبه صخره باشد. زمینه و ارتباط مهم است، و بررسی های رسانه های اجتماعی بخشی از یک فرآیند غربالگری جامع هستند، نه تنها عامل تعیین کننده.
کمی میدان مین به نظر می رسد؟ خوب، این است. اما در دنیایی که به طور فزاینده آنلاین می شود، این امر تبدیل به یک هنجار می شود.
به یاد داشته باشید: هدف شناسایی خطرات بالقوه است، نه قضاوت در مورد انتخاب های سبک زندگی شخصی غیر مرتبط با شغل.
منبع:schoolsweek
